Bezdroża (Część czwarta)

Mam i Tadi

pośpiesznie wsiedli do auta

Tadi prowadził spokojnie

pomimo że był podenerwowany

Mam pełna emocji

drżącym głosem ze łzami

dzwoniła na Policję

wyjaśniała o co chodzi

prosząc o pomoc

w odnalezieniu ich córki

zanim cokolwiek się zdarzy

co mogłoby zaważyć na jej życiu

dyżurny Policjant

przyjmując zgłoszenie

uspokajał Mam

zapewniając

że już posyła tam patrol

ażeby się nie martwiła

i że na pewno będzie dobrze

nim Tadi z Mam

dojechali do miejsca

z ujęć fotografii

Policja już tam była

gdyż akurat o tym czasie

mieli w pobliżu tego terenu

rutynowy patrol

Policjanci

polecili Tadi i Mam

ażeby pozostali przy autach

nie oddalając się nigdzie

zachowując czujność

na otaczającą ich okolicę

Policjanci poszli sami

w stronę zrujnowanych budynków

by dokładnie przeszukać

wskazany teren

gdzie dotąd nieznana grupa

razem się spotykała

z którą też bywała córka Tadi i Mam

w niewiadomym jeszcze celu

Tadi

zgodnie z poleceniem Policjantów

w miarę opanowany

bardzo czujnie się rozglądał

po otaczającym ich terenie

gdzie pośród zarośli

stały oba auta

bacznie nasłuchiwał ciszy

która swą ponurością

niesamowicie przerażała

przynajmniej wtedy

tak ją odbierał

ponieważ chodziło

o jego córkę

szczególnie o jej życie

czym bardzo się niepokoił

mając jednocześnie nadzieję

że uda się Policjantom

ją odnaleźć

Mam

międzyczasie

siedziała zapłakana w aucie

od czasu do czasu

prosząc Tadi

rozpaczliwym głosem

żeby się za daleko od niej

nie oddalał

była tak przerażona

sytuacją i okolicą

że nie mogła zebrać myśli

które ją wciąż dręczyły

nie była w stanie

sobie wybaczyć tego

że właściwie

nie znając Kaji towarzystwa

pozwoliła jej na wyjście

ufając że wychodzi z przyjaciółkami

co okazało się kłamstwem

jej córki wobec niej jako matki

Mam cały czas była roztrzęsiona

i bardzo się bała usłyszeć

od Policjantów

że ich rodzicielska reakcja

na zachowania córki

były zbyt późne

by zapobiec temu

co może ją w życiu spotkać

ze strony tak chuligańskiej grupy

będąc w tym bolesnym zamyśleniu

nie zauważyła kiedy nadeszli

Policjanci z Tadi

Policjanci

proszę państwa

bardzo nam przykro

przeszukaliśmy cały teren

i to bardzo dokładnie

wszystko wskazuje że tu byli

lecz niestety

na obecną chwilę

już tu ich nie zastaliśmy

na to wychodzi

że przenieśli się gdzie indziej

tylko pytanie dokąd

chwila ciszy i zamyślenia

jeden z Policjantów

po chwili pyta

może znacie państwo

adresy lub telefony

przyjaciółek waszej córki

objedziemy i obdzwonimy wszystkie

z którymi się przyjaźniła

a państwo pojadą odpocząć do domu

no i być może w czasie

córka w domu się pojawi

a może już tam jest

musicie to państwo sprawdzić

o czym też proszę

nas niezwłocznie powiadomić

my jeszcze sprawdzimy

inne w mieście ruiny

a także okoliczne laski i parki

będziemy z państwem w kontakcie

Mam

niestety i bardzo mi przykro

ale nie znam osobiście

żadnej z przyjaciółek

naszej córki

zawsze jej ufaliśmy

nigdy dotąd nas nie zawiodła

do szkoły zawsze chodziła nienagannie

ucząc się systematycznie

dyplomy i świadectwa z paskiem

na zakończenie przynosiła

jako najlepsza uczennica w klasie

do obecnej chwili

nie sprawiała żadnych kłopotów

ani w szkole ani w domu

dlatego też jesteśmy zaskoczeni

dzisiejszą sytuacją o której

oboje nie mieliśmy żadnego pojęcia

że coś takiego kiedykolwiek się wydarzy

jestem ogromnie zdruzgotana

błagam Panów pomóżcie nam odnaleźć

nasze jedyne dziecko

Mam przytuliła się do Tadi

Policjant

rozumiem państwa

zrobimy co w naszej mocy

a więc nie traćmy więcej czasu

i zróbmy to co wcześniej powiedziałem

państwo niech jadą do domu

my zaś ruszamy w teren

w celu dalszego poszukiwania

państwa córki

proszę mi tylko powiedzieć

w co ubrana była córka

abyśmy mogli ją rozpoznać

na wypadek gdy spotkamy jakąś grupę

pośród której byłaby ona

Mam wyjaśniła sposób się ubierania

jak też wytłumaczyła jej ogólny wygląd

a zatem jesteśmy

z państwem w kontakcie

proszę się uspokoić

i mieć nadzieję

że ją odnajdziemy i będzie dobrze

proszę jeszcze tylko

podać nam

adres państwa zamieszkania

oraz numer kontaktowy

to do usłyszenia lub zobaczenia

my również czekamy

na wiadomości od państwa

wszyscy pełni nadziei

na odnalezienie się córki

rozstali się

i każde z nich pojechało

w swoim kierunku

Policjanci patrolować tereny

Mam i Tadi do domu

c.d.n

Bezdroża (Część trzecia)

Mam i Tadi

razem po kolacji

posprzątali kuchnię i jadalnię

potem każde z nich

w oczekiwaniu na córkę

przed snem

na spokojnie zajęło się

własnymi sprawami

Mam

obejrzała wiadomości

i ulubiony serial

po jego zakończeniu

usiadła do swojego

ulubionego fotelu z książką

w której z fascynacją

się zaczytała

nie bacząc

na upływ czasu

Tadi

miał do dokończenia

nowy projekt

który w pracy rozpoczął

zatem siadł spokojnie

do swojego laptopa

lecz po chwili

zaczął intensywnie myśleć

nie o projekcie

ale o swojej córce

bardzo się zastanawiał

gdzie ona teraz jest

a najważniejsze z kim

co robi o tej porze

będąc tak długo

poza domem

coraz bardziej

intensywne myśli

nie dawały mu spokoju

postanowił

że zaloguje się

na portal Facebooka

by przejrzeć swój profil

na którym od dawna nie był

przeglądając serwis

bez wahania

wszedł na córki profil

choć nie miał tego zwyczaju

jednakże tym razem

pozwolił sobie na wejście

gdy tylko zobaczył jej fotografie

bardzo się zdenerwował

i głośno zawołał

kochanie

bardzo cię proszę

przyjdź natychmiast tu do mnie

musisz pilnie coś zobaczyć

Mam

słysząc wołanie

poczuła w sobie dreszcze

i coś co ją dosłownie zmroziło

wstała zaniepokojona

odłożyła na stoliczek książkę

i pośpiesznie idzie

w kierunku biura mówiąc

mój drogi

co się takiego stało

że tak nagle mnie wołasz

podniesionym głosem

wiedząc że czytam

czy chcesz żebym dostała

palpitacji serca

Tadi

przepraszam

usiądź kochanie

wybacz ale także

bardzo się zdenerwowałem

kiedy to zobaczyłem

zaraz ci pokażę o co chodzi

spójrz na te zdjęcia

czy ty widzisz to co ja widzę

nasza córka z jakimś chłopakiem

a tu zobacz

jak wielu ich jest

do tego nie wszyscy

to nasi chłopcy

a nawet obcokrajowców

jest więcej

aniżeli naszych

o zgrozo

a popatrz na to zdjęcie

co oni tam wszyscy robią

a nasza córka

jest między nimi

no nie

dłużej tego nie zniosę

niezwłocznie

i to w tej chwili

musimy coś z tym zrobić

dopóki jest czas

i być może

nie jest za późno

Mam

o matko

w co ona dała się wplątać

mój drogi

jedźmy na policję

oby tylko międzyczasie

jej nie skrzywdzili

Boże mój

a tak bardzo jej ufałam

wierzyłam i pozwoliłam wyjść

o jaka ja naiwna

trwałam w jej zapewnieniach

że jest z przyjaciółkami

miałeś racę

że czasy niebezpieczne

czemu nie wzięłam pod uwagę

twoich mądrych słów

dlaczego też się ciebie

nie posłuchałam

a powinnam

wybacz mój kochany

Kaja dziecko moje

gdzie ty jesteś

córeńko

Tadi

kochanie proszę cię

nie dramatyzuj

pośpiesz się

pojedziemy jej szukać

do miejsc ze zdjęć

po drodze wezwiemy policję

może nic jej nie zrobili

przecież była z nimi

miejmy nadzieję

że żyje

c.d.n

Kochanie

 Kiedy o świcie

budzę się

wielbiąc Boga

dziękuję że jesteś

Gdy słonce wstaje

witam cię

moją miłością

całując twoje serce

Tuląc mnie

do serca swojego

wyznajesz mi miłość

która nam obojgu

dodaje skrzydeł

Dzięki nim

wznosimy się wzwyż

zjednoczeni idąc

przez codzienne życie

Nim nastąpi

jego kres

trwajmy w niej

od świtu po zmierzch

Nocą ciemną

przy mnie bądź

ja przy tobie jestem

ciepłem serc

zapiszmy nowy dzień

Tak co dnia

wstajemy wraz

z wschodzącym słońcem

w niebios błękicie

Nigdy nic

nie rozdzieli nas

miłości rdzeń

połączył nasze bycie

Dzięki tobie

jestem szczęśliwa

dziękuję ci kochanie

Bezdroża (Część druga)

 Tadi

Witaj kochanie

(całus i róża na powitanie)

jak mija dzień

Mam

witaj (uśmiech)

wszystko w porządku

kolacja gotowa

Tadi

no to siadajmy

smacznego (przy stole)

a gdzie Kaja

że jej z nami nie ma

Mam

wyszła z przyjaciółkami

do kina lub na spacer po parku

oczywiście jej pozwoliłam

prosiła

Tadi

o tej porze do kina to rozumiem

ale chodzenie po parku

o tym czasie (bardzo zdziwiony)

nie podoba mi się to

że jej pozwoliłaś

Mam

nie przesadzaj proszę

jest już prawie pełnoletnia

o 22 będzie w domu

Tadi

do tej pory

nigdzie o tym czasie

z nikim nie wychodziła (zmartwiony)

czy aby na pewno

wyszła z koleżankami

Mam

oczywiście

zapewniała mnie

że idzie z przyjaciółkami

ufam jej

Tadi

wiem

no dobrze

ale wiesz kochanie

jaki jest dzisiejszy świat

to nie ten sam

co za naszych młodych lat

Mam

ach kochanie

za bardzo przesadzasz

to już nie jest

twoja mała córeczka

nie zauważyłeś

że to prawie kobieta

Tadi

zauważyłem

i właśnie dlatego się martwię

staram się ją rozumieć

lecz ten świat (zamyślenie)

wiesz jaki obecnie jest

jak wiele czyha na nią pułapek

Mam

kochanie nie dramatyzuj

nasza córka jest rozsądną dziewczyną

przecież do tej pory

nigdy nas nie zawiodła

prawda

Tadi

to prawda

no rzeczywiście

chyba przesadzam (masz rację)

przepraszam

c.d.n

Chciałabym

Byś był mi słońcem

w szarości dnia

Księżycem pośród gwiazd

gdy noc ciemna

Zroszonym miłością

porankiem w każdym dniu

Południową radością życia

gdy smutek mnie chyli

Miłym wieczorem

i nocnym spokojnym snem

Istnieniem nas obojga

po nieskończony życia kres

Chciałabym by zawsze

tak było jak do tej pory jest

Moja miłości...

Bezdroża

Kaja -

Mam

czy mogę wyjść z przyjaciółkami

Mam -

dokąd chcecie pójść

Kaja

do kina, lub na spacer po parku

Mam -

to do kina, czy na spacer

bo to jest różnica

Kaja -

jeśli w kinie będzie brzydki film

to pójdziemy na spacer

Mam -

czy lekcje odrobione i wiedza przysposobiona

Kaja -

tak, przecież wiesz Mam

Mam -

no dobrze, ale o 21 jesteś już w domu

nieodwołalnie

Kaja -

dlaczego

a czy nie mogę wrócić o 22

tak rzadko wychodzę

Mam -

dobrze, o 22 i ani minuty dłużej

czy zrozumiałaś

Kaja -

tak Mam

dziękuje i do zobaczenia, pa...

Do tej pory Kaja

nigdy nie zawiodła Mam

Część pierwsza

c.d.n

Niezapomniane chwile

Czas mija i wszystko co teraz odległe, wydaje się jakby było wczoraj. Pamiętam, kiedy to się zaczęło a był to przedsionek tego, co jest dziś. Agonalna stagnacja, której życiem nie sposób nazwać. Nim nastał ten dzień, też nie było sielankowo ani łatwo. Niemniej jednak, to co było przedtem nosiło znamiona życia, które na obecną chwilę gaśnie z dnia na dzień. Bezpowrotnie, stracony czas i szanse spełnienia chociażby jego namiastki. Nic już nie będzie co być mogło, a nie jest z powodu ludzkiej zawiści. Ponieważ, większość ludzi zamiast poznawać to czego nie zna i nie rozumie, wytęża się na niszczeniu i zabijaniu. Jednocześnie tracąc to, co jest najważniejsze i najcenniejsze w życiu każdego człowieka. Człowiek, to istota złożona z dobra ale niekiedy obiera kierunek zła, w zależności od życiowych wyborów i upodobań. Jednakże uważam, że jako istota rozumna powinien wybierać dobro nie tylko własne, ale także swoich bliźnich bez względu na osobę i jej wiek, rasę i wyznanie. Inaczej, rodzą się nieporozumienia i konflikty z których trudno wyjść zarówno temu który je tworzy, a tym bardziej temu który z ich powodu doświadcza ogromnego cierpienia. O czym, w różnorodnej formie tekstu chcę na moim blogu pisać z racji własnych doświadczeń, oraz z obserwacji ludzi cierpiących którym życie zamieniono w piekło. Mam nadzieję, że w komentarzach pod moimi wpisami pozostawicie własne myśli, spostrzeżenia i namiastkę osobistych doświadczeń, być może zbieżnych z moimi i naszych wspaniałych wieszczy, których między moimi treściami będę cytować. To byłoby tyle, jak na początek. Pozdrawiam moich pierwszych czytelników i komentatorów. Życzę, miłego czytania i ciekawych pod wpisami dyskusji, tak wam mili goście jak i sobie w czytaniu komentarzy...

Julian Tuwim

"O przyjacielu nieuczony

mój bliźni z tej czy innej ziemi

wiedz, że na trwogę biją w dzwony

króle z panami brzuchatemi

Wiedz, że to bujda, granda zwykła,

gdy ci wołają "broń na ramię"

że im gdzieś nafta z ziemi sikła

i obrodziła dolarami

że coś im w bankach nie sztymuje,

że gdzieś zwęszyli kasy pełne

lub upatrzyły tłuste szuje

cło jakieś grubsze na bawełnę

Rżnij karabinem w bruk ulicy

Twoja jest krew, a ich jest nafta

I od stolicy do stolicy

Zawołaj, broniąc swej krwawicy

Bujać to my, panowie szlachta!"